معنای اعتدال

اعتدال مصدر باب افتعال از ریشه «ع‌ـ‌د‌ـ‌ل» و در لغت به معنای حدّ متوسط بین دو وضعیت دیگرو به‌طور کلی هرگونه تناسبی است که لازمه آن برقراری مساوات بین جهات مختلف است، ازاین‌رو نقطه مقابل اعتدال، افراط و تفریط نامیده‌ می‌شود.

که مفهوم جامع هر دو فساد به معنای خروج از حالت اعتدال است، بنابراین، دو ‌مفهوم «اعتدال» و «صلاح» با یکدیگر رابطه جانشینی و هر دو با مفهوم «فساد» رابطه تقابل دارند؛ همچنین با توجه به اینکه اعتدال به ‌معنای میانه‌روی است، اسراف نقطه مقابل آن به ‌شمار می‌رود.

معنای اصطلاحی اعتدال

اعتدال در فرهنگ اسلامی در معانی اصطلاحی گوناگونی به‌کار رفته که همه آنها با‌معنای لغوی تقارب دارد.

در پزشکی به حالت هماهنگی میان «اخلاط چهارگانه» اعتدال گفته ‌می‌شود.

و در جغرافیا نیز به خط استوا که فاصله یکسانی با قطب شمال و جنوب دارد و ساعات شب و روز در آن ثابت است محل اعتدال گفته می‌شود.

در علم هیئت نیز از نقطه تقاطع منطقة البروج و معدّل النهار به اعتدال ربیعی و خریفی تعبیر می‌کنند. 

واژه اعتدال در قرآن کریم نیامده است؛ ولی این مفهوم را می‌توان از واژگان «قوام»، «وسط»، «قصد»، «سواء» و «حنیف» استفاده کرد.

همه این واژگان با اندکی اختلاف به وضعیت میانه و حدّ وسط اشاره دارد.

 **************************************************

اعتدال در سیاست خارجی

حجت‌الاسلام ابراهیمی در گفت‌وگو با فارس:

اعتدال در سیاست خارجی به معنای تسلیم، انفعال و تقابل نیست

عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز با بیان اینکه آقای روحانی می‌خواهند جامعه، متحد و منسجم باشد، گفت: اعتدال در سیاست خارجی به معنای تسلیم، انفعال و تقابل نیست بلکه به معنای تعامل با حفظ حقوق و منافع ملی طرفین است.

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920410000758

********************************************************************

فقط امیدوارم رئیس جمهور جناب حسن روحانی، با این همه تعاریف از واژه‌ی اعتدال، اعتدال رو حد وسط بین دو گروه کارگزاران (هاشمی) و اصلاح طلبان (خاتمی) ندونه و بقیه رو هم به حساب بیاره.